Home    |   Editie   |    Archief   |    B&I Travelservice     |   Abonneren  |    Contact
   Praktisch - Toeristische info - Accommodaties - Culinair - Foto's - Links                                                             



    Groot Brittannië
   Ierland

 

Veel wandelplezier in Dorset en New Forest

Dorset en The New Forest in Zuid-Engeland zijn prachtige wandelgebieden, die inmiddels al door veel Nederlanders worden bezocht. Heerlijk wandelen is het langs de Engelse zuidkust, mooie routes, goed bewegwijzerd, door prachtige landschappen. Tijdens alle seizoenen is het goed vertoeven in Dorset en The New Forest aan de Engelse zuidkust. Het wandelaanbod is ruim en gevarieerd. Hieronder enkele tips:

The New Forest
Het nieuwste Nationale Park van Groot-Brittannië: The New Forest.
Het negen eeuwen oude woud ligt in het zuiden van Engeland, tussen de steden Southampton en Bournemouth. Het uitgestrekte natuurgebied kenmerkt zich door de afwisseling van bossen, heide, vennen, moeras, riviertjes, idyllische dorpjes en een adembenemende kustlijn. Samen met het golvende landschap van Dorset vormt The New Forest de ideale bestemming voor stevige wandelingen.

Meer aandacht
The New Forest kreeg in 2005 de status van Nationaal Park. Dat betekent meer aandacht en geld voor de bescherming van de bijzondere natuur in het gebied. En meer mogelijkheden voor milieuvriendelijke recreatie, zoals fietsen, paardrijden en wandelen. In het park kunnen talloze goed bewegwijzerde wandelroutes worden gevolgd. Willem de Veroveraar legde het woud in 1067 aan als koninklijk jachtterrein. Ruim negen eeuwen later grazen schapen, pony's en runderen vreedzaam in een nauwelijks veranderd decor.
Info: www.dorset-newforest.com

The Solent Way
Deze 22 km lange tocht begint bij Milford on Sea en leidt u als het ware langs de ‘kustzijde´ van the New Forest. U doorkruist kleurrijke dorpen als Lymington, Bucklers Hard, Beaulieu, Hythe en Havant. Het landschap tijdens deze wandeling is zeer gevarieerd van kuststroken en stranden tot bosranden, weilanden en akkers. Onderweg zijn er prima mogelijkheden voor het gebruiken van openbaar vervoer.
Info: www.solentway.co.uk

 

 

 

Dorset Jubilee Trail
Een mooie manier om het typische Dorset-landschap te verkennen is de 140 kilometer lange Dorset Jubilee Trail. Precies 10 jaar geleden uitgestippeld om het 60-jarig bestaan van de grote wandelorganisatie Rambler's Association luister bij te zetten. De wandelaar passeert onder meer Pilsdon Pen (hoogste heuvel in het graafschap), het romantische Mapperton House & Gardens (landhuis met schitterende tuinen) en het Hardy Monument, opgericht ter ere van Thomas Masterman Hardy, rechterhand van admiraal Nelson.
info: www.dorset-ramblers.co.uk

The Wessex Ridgeway
Een ruim 200 kilometer lange tocht van Marlborough naar kustplaats Lyme Regis. Onderdeel van de Great Ridgeway, een oude handelsroute. Wandelaars komen Dorset binnen bij Ashmore, het hoogstgelegen dorp van het graafschap. Ze passeren onderweg ook de hoogste heuvel (Pilsdon Pen) en de in een kalkrots gegraveerde 50 meter grote figuur Cerne Abbas Giant.

The Hardy Way
Een literaire pelgrimstocht langs belangrijke plaatsen uit het leven en werk van de klassieke 19e eeuwse schrijver en dichter Thomas Hardy. De 340 kilometer lange route begint in Higher Bockhampton vlakbij Dorchester, de stad die de auteur eert met een standbeeld.

 

 

The Brit Valley Way
Krap 13 kilometer lang, tussen West Bay bij Bridport en Beaminster. Wandeling door het vriendelijke landschap rond de rivier Brit. Vanaf het hoofdpad zijn ook nog zeven andere wandelingen uitgezet.



The Castleman Trailway
Een route van circa 25 kilometer, die letterlijk het spoor volgt van de oude Castleman Corkscrew spoorlijn van Ringwood naar Upton, bij de stad Poole. De verbinding is genoemd naar de man die het spoor in 1847 opende. De wandeltocht kan ook per fiets afgelegd worden.

Lawrence of Arabia Walking Trail
Een 11 kilometer lange wandeling die het verhaal vertelt van Lawrence of Arabia, de mythische bijnaam van de Engelse RAF-piloot die in de Eerste Wereldoorlog in de Arabische landen tegen de Duitsers vocht. Hij kwam in 1935 in Dorset om bij een motorongeval. Zijn leven is diverse malen verfilmd. Start en finish van de wandeling bij het Tankmuseum in Bovington.
Macmillan Ways : Uniek wandelen voor goed doel
Wandelen voor het goede doel. De in 1996 geopende 460 kilometer lange route dankt zijn naam aan Douglas Macmillan, wiens vader in 1911 aan kanker overleed. De opbrengst van wandelgidsen en sponsoring gaan naar een speciaal fonds voor de kankerbestrijding. Op alle routewijzers staat de tekst ‘Accross Country for Cancer Care'. Het laatste gedeelte van de tocht loopt de wandelaar door Dorset. De finish ligt op het strand van Abbotsbury.

South West Coast Path
Tot slot één van Engelands mooiste lange-afstandwandelingen. Wie de 200 miljoen jaar oude kustlijn (Jurassic Coast) wil ontdekken, kiest bij de Sudland Bay het South West Coast Path en wandelt richting Weymouth Bay. Indrukwekkende kliffen, steile krijtrotsen, grillige inhammen, diepe zeegrotten en pittoreske kustdorpjes bepalen onderweg het beeld.
Onderdeel van deze lange route is het lokale traject onder de naam "Dorset Coast Path" Dit deel begint bij Lyme Regis en eindigt 100 kilometer verderop bij de natuurlijke haven van Poole.

Ontdekkingstocht
De belangstelling voor reizen naar de Jurassic Coast groeit ook in Nederland. Het aanbod van complete arrangementen neemt de laatste jaren behoorlijk toe. Zo biedt De Wandelwaaier trektochten langs de prehistorische kust aan voor wandelaars. De zesdaagse (met vijf overnachtingen) overbrugt een afstand van 57 km, de achtdaagse (zeven nachten) ongeveer 85 km.

Het programma gaat uit van vier tot zes loopuren per dag door een glooiend, heuvelachtig terrein met hoogteverschillen tot maximaal 600 meter. De wandelaars verblijven op sfeervolle Bed & Breakfast-adressen. Meer informatie:
Info: www.wandelwaaier.nl www.jurassiccoast.com

Tour de France 2007
SeaFrance, de enige Franse ferrymaatschappij op het traject van Calais naar Dover, is dit jaar officiële partner van de Tour de France 2007, waarvan op 7 juli -voor het eerst- in Londen de start plaats vindt. De dag er na, op 8 juli, rijden de wielrenners de eerste etappe op het traject Londen - Canterbury.

 

Karavaan
Voor SeaFrance betekent dat, dat in de week voorafgaande aan het vertrek vanuit Londen ca. 2000 motorvoertuigen en 4000 personen die op de een of andere wijze deel uit maken van de Tourkaravaan zullen inschepen in Calais. De ferrymaatschappij zal hiermee iedereen en al het materiaal, met uitzondering van de renners, vervoeren naar Dover.

Oversteek
Op zondag 8 juli zal de Tour de France na aankomst van de etappe Londen-Canterbury opnieuw het Kanaal oversteken, van Dover terug naar Calais.
Info: www.seafrance.nl

Boekentip
"Wandel weg in Groot-Brittannië en Ierland" van auteur Els Spanjer bevat vijftig verrassende wandelingen langs o.a. Engelse kusten en cottages. Uitgeverij Spectrum, ISBN nummer 190-2742293-1 of kijk op www.spectrum.nl


Foto’s: Britain on Vieuw>
[Terug]


Dickens World opent voorjaar 2007 haar deure

Alhoewel Charles Dickens in 1912 in Portsmouth werd geboren heeft hij ene groot deel van zijn leven in Londen en Kent doorgebracht. Rochester is één van de stadjes waar hij heeft gewoond en gewerkt. In zijn kleine buitenhuisje in de tuin van zijn woning in Rochester, schreef hij veel van zijn beroemde boeken. Het huis aan de High Street waar tot voor kort het museum was gevestigd, is het meest gefotografeerde gebouw in Rochester. In het voorjaar van 2007 (Pasen) wordt in Chatham, Dickens World geopend, een enorm complex waarin diverse fasen uit het leven van Charles Dickens wordt uitgebeeld. In Dickens World reis je als het ware door het leven van de Britse schrijver. De beste en de slechtste tijden van Dickens trekken aan u voorbij tijdens de langste, op thema gebaseerde, bootreis door Londen in de tijd van Dickens. Tijdens deze reis worden de bezoekers meegenomen naar het Londen uit de tijd van Dickens. Huizen en personages zijn natuurgetrouw neergezet. Op de markt tref je figuren als Ebenezer en Scrooge. Ook de ander figuren uit onder andere Christmas Carol kom je onderweg tegen. Kinderen wanen zich in de vorige eeuw als ze in een Dickensian sfeer hun spelletjes spelen. In het theater, dat plaats biedt aan 250 personen worden impressies vertoond van het leven van Dickens. In de overdekte tuin van het complex stapt u een stukje geschiedenis binnen. Personen, verkleed als de figuren uit de boeken van Dickens, geven u de indruk deel uit te maken van hun leven. Kleine straatjes, de haven en de markt zijn bedrieglijk echt. In andere delen van het complex zijn onder andere The Scool Room, The Dreaded Diciplines of Victorian Education, Peggoty’s Boathouse, Crime and Punishment en The Old Curiosity Shop. Dickens World is geheel gebaseerd op het leven en werk van Charles Dickens. Met de komst van Dickens World heeft Kent wederom een sterke toef in handen als het gaat om publiekstrekkers. Een andere toeristische trekker is The Royal Historic Bockyard in Chatham.
Dickens World is vanaf Pasen 2007 dagelijks geopend van 10 uur tot 19.00 uur.
Wie de ontwikkeling van Dickens World wil volgen surft naar: www.dickensworld.co.uk
[Terug]

Ickworth House

Op een steenworp afstand van Bury St Edmunds in Suffolk ligt Ickworth House. Het landgoed werd in de 15e eeuw eigendom van de Hervey familie. Het was John Hervey, die in 1714 graaf van Bristol was gemaakt, de fortuinen voor de familie vergaarde. Zijn zoon John Hertog Hervey, was de schatbewaarder, de 3e Graaf was Vice-Admiraal of the Blue en de 4e Graaf was Bisschop van Derry. Toen de rijke Bisschop Frederick Augustus de 4e Graaf opvolgde in 1779, had de familie het oude landgoed verlaten en de voorkeur gegeven aan de verbouwde boerderij, nu beter bekend als ‘Ickworth Lodge’.
De Bisschop had in Ierland reeds twee grote huizen laten bouwen om de enorme collectie kunstwerken onder te brengen die hij op zijn Europese reizen had verzameld, ten toon te stellen. In 1795 gaf hij John Plaw opdracht om een huis te bouwen in Lake Windermere . Geïnspireerd door ‘Belle Isle’ werd dat een ovale rotonde die hij als woonruimte benutte. De twee vleugels diende voornamelijk om de schilderijen en beeldhouwwerken te huisvesten. De buitenkant van de rotonde met zijn ‘bas reliëf’ bouwwerken gebaseerd op Flaxman’s illustratie van Homer, was bijna compleet toen de Graaf-Bisschop in 1803 overleed. De binnenkant was nog onvoltooid. Zijn zoon, de 1e markies van Bristol voltooide zijn vaders excentrieke ontwerp tussen 1821 en 1829. Hij besloot om in de oostelijke vleugel ene familie verblijf in te richten en de rotonde werd gebruikt voor amusement en als achtergrond voor de collecties. In 1956 werd Ickworth eigendom van de National Trust.
Ickworth House is geopend voor het publiek van 25 maart tot 30 oktober . Ook de schitterende tuinen zijn gedurende die periode voor het publiek geopend. Informatie is te vinden op www.nationaltrust.org.uk
[Terug]

Peak District: Buxton

Per Landrover op Safari

'Laat het rijden en plannen van de route over aan mensen die er verstand van hebben, en ontdek de bekende en onbekende plekjes van het Peak District.' Dat is het advies op de vraag hoe je optimaal van het landschap kan genieten buiten het gebruikelijke wegennet om. Per Landrover kom je op plaatsen waar je met een gewone personenauto niet kan komen. Zonder schade aan de natuur te brengen baant de chauffeur zich een weg door de bossen, 'bergen' en door diepe dalen, langs en door snel stromende riviertjes en schilderachtige dorpjes.
Vanuit Buxton verzorgt Peak Safari's verschillende dagtochten naar diverse bestemmingen zoals Dove and Manifold Valleys, een schitterende tocht langs Limestone reefs, kopermijnen en grotten. De Dane and Goyt Valleys gaat naar de Moorlands en de Rododendron route en de Northern Lakes gaat naar enkele historische plaatsen in het Lake District. De excursies kunnen ook in combinatie met wandelingen worden gemaakt.
Informatie over Peak Safari is verkrijgbaar in Buxton, telefoon +44 129 870 524 of www.peakdistrict.org

Peak District National Park Authority
Aldern House
Baslow Road
Bakewell
Derbyshire DE45 1AE
Telephone: 0044 1629 816200
Fax: 0044162 9 816310
[Terug]

Historic Pontefract

Tekst: Jane Donia-Robinson

Het kleine plaatsje Pontefract is voor mij echt zo’n plaatsje om elke zomer te bezoeken. Er heerst namelijk een totale rust. Een ieder gaat z’n eigen gang in een relaxte manier, alsof ze alle tijd van de wereld hebben, zowel in de winkels als bij de marktkramen tijdens de marktdagen. Je slentert er heerlijk langs de shops en kramen vooral leuk op een mooie zomerdag. Er zijn genoeg bankjes om te zitten en hier in gesprek te raken met de vriendelijke bevolking. En net zoals in de meeste oude Engelse stadjes heeft ook Pontefract een scala aan gezellige pubs voor een hapje en een drankje.


Het centrum van Pontefract kent ook een kleine Indoor Market. De grote supermarkten liggen op een loopafstand van het centrum waar ook de kleine andere shops zijn om gezellig te shoppen. Het busstation ligt aan de rand van het centrum, van hieruit kun je makkelijk met de bus naar de naast gelegen dorpjes en naar de grotere steden.

Het is ook interessant te weten dat er in Pontefract een paardenrenbaan is waar vele liefhebbers naar toe gaan.

Er is meer in Pontefract dan alleen maar shopping In het centrum van deze oude stad ligt namelijk een schitterend klein museum. Het was gebouwd in 1904 als een bibliotheek en koste toen 2588 pounds. Dit werd betaald door Andrew Carnigie . Dit is een schotse staalfabrikant die een gedeelte van zijn kapitaal , vergaard in Amerika, besteedde om in Groot Brittanie bibliotheken te bouwen.
De Pontefract Leader ( krant) schreef in 1905 over de bibliotheek het volgende: “an inposing building at once suggestiv of stability and grace”. Het was gebouwd door de Pontefract architecten Garside en Pennington die hun tijd ver vooruit waren.
Voor dat de bibliotheek open ging werden de boeken gehuurd van schrijvers. Pontefract had verschillende bibliotheken waar men flink voor moest betalen. De vrije bibliotheek begon met 2000 boeken. Het had kinder, vrouwen en krantenruimtes waar men kon lezen. Men diende zich wel aan de regels houden zoals o.a:
• Geen persoon mag naar binnen als men vieze kleding draagt
• Men mag niet spreken in welke ruimte dan ook
• Men mag niet roken of spugen en drinken meenemen.
In 1912 waren er 980 boeken in de onderzoeksruimte en 4000 in de uitleen bibliotheek
Dit groeide later uit tot 12789 boeken in het jaar 1935. In 1960 was bibliotheek uit z’n jasje gegroeid en was uitbreiding niet meer mogelijk.
In 1970 werd het gebouw bijna gesloopt en zou er een supermarkt voor
in de plaats komen. Dit ging gelukkig niet door..
In 1978 werd het geopend als een museum. Het kreeg alle items in het museum van het kasteel en werd officieel geopend in het jaar 1982. De originele collectie had items van Mister Edwin Foster en was een mix van fraai en lokale en exotische items uit de Romeinse tijd.
De collectie uit het kasteel was naar Salter Row gebracht in 1977 omdat in het kasteel geen droge ruimtes waren.

Pontefract and District Archeaeology Society doneerde hun collectie aan Salter Row Museum en sindsdien is de collectie enorm gegroeid met o.a: foto’s en objecten uit het verleden van Pontefract.

In 1998 werd het museum opnieuw ingericht. Pontefract was bekend als “Kingdom of Alms” met meer dan 10 Alms huizen in de stad aan het einde van de 18e eeuw. “Alms Giving” betekende eigenlijk hulp aan de zieken. Alm Huizen zijn dus eigenlijk ziekenhuizen en verzorgingstehuizen.

De meeste ziekenhuizen van Pontefract werden gesponsord door rijke mensen die hun naam verbonden aan het ziekenhuis. Zij kregen later voor deze sponsoring een stukje land met daarop een woonhuis of een ander soort investering. Ook waren er mensen die hun nalatenschap aan het ziekenhuis gaven.
Sinds de middeleeuwen werd deze giften regelmatig gedaan uit vroomheid maar ook om hun een goed gevoel te geven voor later.
[Terug]

STERREN AVENUE

Londen krijgt zijn eigen Walk of Fame. Die komt in Covent Garden. De Avenue of Stars gaat 100 beroemde acteurs, actrices, tv-figuren, etc. vereeuwigen. Beroemdheden als Laurence Olivier, Alec Guinness, Charlie Chaplin, Alfred Hitchcock, Rex Harrison, Peter Sellers, John Cleese, Nicole Kidman en de Rolling Stones zijn al vertegenwoordigd met een zilveren ster op een looppad bij St Paul’s in Covent Garden. Elk jaar zullen er namen bij komen. www.itv.com
[Terug]

 

 

LUNCHEN OP DE THEEMS  

Na een nachtje goedkoop slapen zit ’t er mogelijk wel aan om je in te schepen voor een zondagse lunchcruise op de Theems. Een nieuwtje voor Londen waarmee Silver Fleet deze maand is begonnen. De varende lunch duurt drie uur. Je wordt verwelkomd met een glaasje champagne waarna valt te genieten van een lunch van drie gangen aan gereserveerde tafels. Onderweg uitkijken over de Theems en zijn levendige oevers, luisteren naar de muziek van de pianist en intussen smullen van ‘market-fresh’ gerechten zoals roasted Norfolk Bronze turkey en Aberdeen Angus Scottish beef met Yorkshire pudding. Britser kan het nauwelijks. Prijs £ 37.50 per volwassene en £ 15,- voor kinderen. Kleintjes onder de vijf gratis mee. www.silverfleet.co.uk
[Terug]

BEATRIX POTTER OP DE FILM  

Voor meer filmnieuws zorgt niemand minder dan Beatrix Potter de beroemde schrijfster van kinderboeken. Begin 2006 wordt een begin gemaakt met de verfilming van Miss Potter. Die gaat over het leven van de schrijfster.De opnamen worden in het Lake District gemaakt waar de schrijfster woonde en haar bekendste boeken als Peter Rabbit, Tom Kitten, de eekhoorn Nutkin schreef. Renee Zellweger zal de hoofdrol vertolken. Het Lake District bereidt zich al voor op extra toeristische belangstelling.
[Terug]

 

 


LENS OP LINCOLNSHIRE

Lincolnshire is zeker interessant voor een korte vakantie. Het gebied ligt pal onder Hull waar dagelijks de luxe ferries van P&O uit Rotterdam (Europoort) arriveren. De hoofdstad Lincoln heeft een mooi oud centrum met een prachtige kathedraal. Lincolnshire blijkt ook een gewilde plek voor filmopnamen. Zo speelde de kathedraal van Lincoln als ‘plaatsvervanger’ van Londens Westminster Abbey in de verfilming van Dan Browns bestseller Da Vinci Code met Tom Hanks in de hoofdrol. En het prachtig gerestaureerde, historische stadje Stamford met het indrukwekkende Burghley House waren geliefde locaties voor de net in ons land uitgebrachte verfilming van Jane Austens Pride and Prejudice waarin ondermeer Keira Knightley and Dame Judi Dench hoofdrollen vertolken.
[Terug]

 

St. Clemens Cave

Hastings, gelegen aan de kust van Sussex, kent een bewogen geschiedenis op het gebied van oorlogen. Eén van de vele veldslagen die er in deze regio werden uitgevochten, was de Battle of Hastings in 1066, de enorme veldslag tussen de legers van de Noormannen en de Engelsen. Maar ook op kleine schaal werden geschillen op bloedige wijze uitgevochten. Zo was Hastings in de 17e en 18e eeuw een broeinest van smokkelaars. Gedreven door de hoge import- en export belastingen op goederen groeide de smokkelarij uit tot een van de grootste bron van inkomsten in die tijd. Basis van de smokkelarij was het enorme grottencomplex van meer dan vijfduizend vierkante meter in het hart van Hastings; West Hill.

Het was de 34 jarige Joseph Golding die de grotten in 1825 bij toeval ontdekte. Golding, tuinman van beroep, was voor zijn werkgever John Scott, in de rotswand een stoel aan het uithakken toen hij met zijn pikhouweel een gat sloeg en hij daaronder tot zijn grote verbazing een enorme ruimte zag. De jonge Joseph was zo enthousiast over zijn vondst dat hij besloot zijn baan op te zeggen en zijn verdere leven aan de grotten te wijden.
Hij kreeg toestemming van Edward Milward, eigenaar van Hastings West Hill, om te doen wat hij er mee wilde doen. Golding hakte een ingang in de hoogst gelegen grot met als doel deze voor het publiek toegankelijk te maken. In de jaren die volgden hakte hij trappen naar de lager gelegen grotten en naar de ruimte die later de naam ‘Ballroom’ zou krijgen. Pas op 28 juli 1827 opende hij zijn grottenstelsel voor het publiek met een ‘Candle-Light Exhibition en Guided Tours.

Ergens tussen 1833 en 1844 hakte Golding uit het harde gesteente de Monks Walk. Deze unieke doorgang heeft een lengte van 44 meter en loopt van de bovenste grot naar de lager gelegen grotten. Aan weerskanten van de doorgang hakte Golding 25 nissen waar kaarsen hun licht afgeven. In de zachte wanden van onderliggende grotten hakte hij afbeeldingen van onder andere Napoleon 1, Churchill en ‘The Militairy Man”. In 1844 stierf Joseph Golding op een leeftijd van 53 jaar aan een longontsteking ten gevolge van een te langdurig verblijf in de grotten.
De exploitatie van de Caves werd voortgezet door Joseph Golding junior die hiervoor toestemming kreeg van de Countess Waldegrave, de weduwe van de oorspronkelijke eigenaar Edward Milward. In de jaren die volgden, trok de St. Clements Cave steeds meer bezoekers en bleef de toeristische attractie ook niet onopgemerkt bij de koninklijke familie. Op 22 februari 1864 brachten de Prins en Prinses van Wales een bezoek aan de grotten. In 1873 bezochten Prins Albert en Prins George Frederick, de twee zoons van de Prins van Wales, de St. Clements Cave.

Aan de hand van een krantenartikel in de plaatselijke krant in 1873, waarin werd gesuggereerd dat Golding Sr. in de grotten een omvangrijke wijn voorraad had verstopt, waren het een paar jongelui, die na een poosje gegraven te hebben, aan alle geruchten een eind maakten. Golding Sr. was van mening dat je de wijn het beste kon bewaren in deze grotten omdat daar een constante temperatuur heerste. Toen Josep Golding Jr. zijn einde voelde naderen, deed hij het management van de caves over aan zijn dochter Sarah. In 1877 tekende Sara Golding een convenant met de Countess of Waldegrave en verwierf daarmee de St. Clements Cave. In 1886 kwam de Hasting West Hill in handen van Hastings Corporation. Sarah bleef in het bezit van de caves tot 1923 toen de Golding familie de grotten verkocht aan Hastings Corporation.

De geschiedenis van de grotten heeft door de eeuwen heen een bijzondere aantrekkingskracht gehad op de bevolking van Hastings. De eerste berichten over de grotten dateren uit 1786 toen in The Gentleman magazine een berichtje van Matt Skinner stond waarin hij een oude man en vrouw ontmoette die sinds 1783 in de grotten leefden. Zij hadden de stad de rug toegekeerd uit onvrede over de gang van zaken in de stad. Anderen beweerden volgens Skinner dat zij de ogen en oren waren van de smokkelaars.

In 1880 deden de meest wilde verhalen de ronde over de smokkelarij in de 16e en 17e eeuw. Immers in die tijd leefde meer dan 40 % van de bevolking van de illegale import van goederen. Wie vandaag de dag de St. Clements cave bezoekt wordt dan ook opgewacht door “Hairy Jack”. Hij neemt je mee op avontuur door de grotten en vertelt hoe hij en zijn maten destijds de gevestigde orde een loer draaiden door massaal de importbelasting te ontduiken. Zijn verhaal is een bonte verzameling van anekdotes die je soms doet lachen en soms doet huiveren.

De meest uiteenlopende goederen werden door de smokkelaars aan land gebracht. Goederen zoals thee, koffie, suiker en specerijen. Maar ook papier en zijde, leer en sierraden, alcohol en tabak. Aan de hand van lichtbeelden, animatie en pratende poppen krijg je een beeld hoe men in die tijd aan de kost kwam, en hoe je werd gestraft wanneer je in handen viel van de Coast Gard. Straffen als ophangen aan de strop, executeren door middel van kogel of zwaard of verbannen naar een van de Britse strafkolonies overzee.
Een belangrijke rol in die tijd speelde The Tubman. Hij was het die tegen betaling van 10 shilling (50 pence) per nacht de vaten vanaf het strand de grotten in droeg. Een Tub was een klein vat met een inhoud van 3 a 4 gallons. Het was voor de professionele smokkelaars niet moeilijk om onder de bevolking Tubmen te rekruteren.
Een andere belangrijke persoon is The Bribe. Dit is de riding officer die de contacten onderhoudt tussen de heren in Londen en de mensen op de cliff. De heren in Londen, in de meeste gevallen bankiers of handelsmensen, financierden de transporten van de goederen vanuit het vaste land van Europa naar de kust van Sussex.  
Zijn verhaal is ook te zien en te horen op www.discoverhastings.co.uk/smugglers. Voor kinderen zijn er tientallen objecten waar ze interactief aan de lag kunnen. Er kan zelfs op de vijanden van de smokkelaars “geschoten” worden.

Maar niet alleen Hastings was een bolwerk van smokkelaars ook het op 15 mijl afstand gelegen stadje Hawhurst was een smokkelaarnest. Ging het er in Hastings nog betrekkelijk humaan aan toe, in Hawkhurst was het moord en doodslag wat de klok sloeg. Er werd niet alleen onderling of met rivaliserende smokkelaarbendes fel gevochten maar ook tegen de overheid werd flinke strijd geleverd. De bende van Hawkhurst bestond uit koelbloedige moordenaars die zonder enige vorm van clementie de tegenstander om zeep hielp. De gevechten tegen de soldaten van de koning vonden steevast plaats op de stranden. Werd je door de overheid gepakt dan werd je veroordeeld tot de strop en in het ergste geval in de grotten opgehangen ter afschrikking. Je werd dan aan kettingen gehangen tussen twee rotspunten en daar bleef je hangen tot je lichaam helemaal verteerd was. Veel bezoekers kijken met afgrijzen naar het lichaam “dat daar sinds 1764 hangt”.

Net als bij veel andere attracties wacht ook aan het eind van de Smuggelers Adventure de shop waar je zelfs ‘smokkelwaar’ kunt kopen.
Belangrijke informatie is te vinden op: www.smugglersadventure.co.uk

Openingstijden: Van Pasen tot oktober van 10.00 tot 17.30 uur en van oktober tot Pasen van 10.00 tot 17.30 uur.
 
Entree: Volwassenen £6.20, kinderen £4,20, studenten £5.20, senioren £5,20 en een familiekaart (2+2) £17,50.
[Terug]

Long Melford

Deze voormalige wolstad wordt de “Antique” hoofdstad van Suffolk genoemd. Het centrum bestaat uit drie naast elkaar gelegen straten, waarvan de middelste de High Street is. In deze drie straten zijn tientallen antiekwinkeltjes gevestigd.

In Long Melford staat één van de meest interessante kerken van het land. De kerk dateert uit de 15e eeuw. Rond de kerk ligt een oude begraafplaats.

Twee statige manors staan open voor het publiek. Een van die twee huizen is Melford hall, fraai gelegen in een park en is nu eigendom van The National Trust. Het gebouw dateert van 1578 en is gebouwd in Tudor stijl.

Kentwell hall is eveneens in Tudor stijl gebouwd met een schitterende gracht die dateert uit de 15e eeuw. Bezoekers kunnen een kijkje nemen in de hal, bakkerij, de zuivelfabriek, de ommuurde tuin en plateaus van mozaïek. Ook een boerderij maakt deel uit van het landgoed.
Voor meer informatie zie: www.tiscover.co.uk/longmelford.
[Terug]

Start Point Lighthouse

Mensen die op zoek zijn naar een niet alledaags vakantieonderkomen zitten in Groot-Brittannië gebeiteld. Ooit aan een vuurtoren gedacht? Die zijn er nogal wat op dat fascinerende eiland aan de overkant. De hedendaagse vuurtoren wordt automatisch van een centraal punt uit bediend dus vuurtorenwachters zijn zeldzaam geworden. Hun onderkomens kunnen nu dienst doen als vakantie-optrekjes. De organisatie Trinity Home heeft liefst 72 vuurtorens in Engeland en Wales als toeristische attracties of als vakantiewoning in de aanbieding. Eén van de 72 vuurtorens van Trinity Home is Start Point Light House.

Deze in gotische bouwstijl opgetrokken vuurtoren werd in 1836 ontworpen door James Walker. In die tijd werd veel gebouwd in de gotische stijl, zo ook deze 28 meter hoge vuurtoren. Op zich is de hoogte van de vuurtoren niet spectaculair. Vanaf het water is de hoogte van de klif en vuurtoren samen echter 62 meter. De scheepsbaken is vernoemd naar een van de fraaiste landschappen van Groot-Brittannië, Start Point. Adembenemend vergezicht, steile klifs, kilometers strand en een glooiend achterland. Kortom een unieke plaats om een vuurtoren te bouwen. Vanaf deze, ver in zee gelegen plaats, passeerden de afgelopen 150 jaar honderden schepen veilig de kust van Devon. De twee enorme lampen in de toren geven een lichtbundel die tot op 25 mijl is waar te nemen. In 1953 werd de vuurtoren op het elektriciteitsnet aangesloten. Tot dat jaar zorgde een aggregaat voor de stroomvoorziening. Tot 1993 werd Start Point bemand door een vuurtorenwachter. Daarna werd hij vanaf een centrale post bediend vanuit Trinity House Operations Control in Harwich. De lichtbundel is vanaf een punt, drie keer per tien seconde te zien. In dichte mist waarschuwt een enorme scheepshoorn de schepen.

Dagelijks wordt het Start Point Lighthouse beklommen door toeristen, die wandelend over het South Devon Coastal Path , Start Point passeren. Maar de vuurtoren biedt nog meer. Start Point Lighthouse is een van de Trinity vuurtorens waar overnacht kan worden. Twee schitterende witte cottages staan aan de voet van de vuurtoren. Deze huisjes werden tot 1993 bewoond door de vuurtorenwachters en hun gezinnen. De één met uitzicht op de toren en het achterland, de ander met een adembenemend uitzicht over zee. Vanaf het balkon van een van de cottages is het ’s avonds genieten van de ondergaande zon. Even genoeg van de zee, dan ligt het vriendelijke stadje Salcombe op een steenworp afstand. Salcombe heeft een centrum van nauwe straatjes met leuke winkeltjes, pubs en restaurantjes. Ook heeft het een gezellige haven die bij watersporters heel populair is.

Start Point Lighthouse staat op de kaart  Lighthouses en is verkrijgbaar bij het Brits Verkeersbureau (www.visitbritain.nl).
Informatie over de Trinity Cottages is te vinden op www.ruralretreats.co.uk.
Informatie over de vuurtorens: www.lighthouse-visits.co.uk
[Terug]

Brixham’s Museum of Living Sail

De 30 meter lange trawler Vigilance maakt deel uit van de historische vloot van Brixham. De tweemaster werd in 1926 op de Upman Shipyard in Brixham gebouwd en als bakenschip op één van de vaarroutes verankerd. Een tweemaster van respectievelijk 21,5 en 14 meter. Nadat dit baken werd opgeheven maakte de Vigilance onder de naam BM 76 deel uit van de plaatselijke vissersvloot. Toen de eerste motortrawlers kwamen, betekende dit automatisch het einde van de zeilvisserij. De Vigilance werd na een renovatie ingezet als ‘Gentlements ‘Jacht, als decor voor diverse films en als charter voor toeristen.

Voor de kusten van onder andere Frankrijk, de Faeröer Eilanden, Ierland en het Isle of Man, werden trainingen gegeven voor avonturiers.
In 1997 keerde de Vigilance terug naar haar thuishaven, Brixham. Het historische schip is nu eigendom van The Vigilance of Brixham Preservation Company Ltd en wordt onderhouden en bemand door vrijwilligers die allen hun roots in de scheepvaart hebben liggen. Haar ligplaats aan de historische pier in de haven, is op een steenworp afstand van de plaats waar het schip in 1929 werd gebouwd. Op die plaats staat nu een modern gebouw waarin de Marinashop is ondergebracht. Vanuit de marina worden dagelijks dag- en avondcruises gemaakt.
 
De Vigilance is geen statisch varend museum, maar een schip waar bemanning en passagiers een geheel vormen. Passagiers mogen helpen bij het hijsen van de zeilen, de beleving  ervaren om het schip zelf te mogen besturen of gewoon heel relaxed van de zeiltocht te genieten tijdens zeiltochten van een dagdeel. Tevens is er de mogelijkheid van meerdaagse cruises langs de kust of door het Kanaal. Tijdens deze reis worden verschillende havens aangedaan waar de nacht wordt doorgebracht. Geslapen wordt in authentieke kooien. Aan boord is accommodatie voor 12 passagiers in vijf hutten. Gegeten wordt in de salon en gekookt in een kleine kombuis.
Scholen en groepen kunnen met de Vigilance educatieve reizen maken. Aan boord worden de kneepjes van het zeilen bijgebracht.
 
In de Marina kan de Vigilance worden gecharterd voor speciale gelegenheden zoals bedrijfspresentaties, familie bijeenkomsten en bruiloften. In totaal kunnen 60 gasten aan boord, verdeeld over de salon en het dek aan tafels worden ondergebracht.

Informatie over de Vigilance is te vinden op: www.vigilanceofbrixham.co.uk
[Terug]
 

Pubs of The River Thames

Even buiten het plaatsje Kemble, gelegen in de slaperige Cotswolds in Gloucestershire, ontspringt één van Engelands meest bekendste rivieren: de Thames. Met een lengte van ruim 180 mijl stroomt deze rivier onder meer door Oxford, het koninklijke Windsor en Londen om uit te monden in de Noordzee. Door de recent gerenoveerde wandelroute vanaf Kemble tot in East End in Londen is de Thames de enige rivier met een dergelijke wandelroute en is tevens een van de meest bewandelde routes van het land. De meer dan honderd pubs, waarvan de meeste slechts enkele tientallen meters vanaf de oevers van de rivier liggen, variëren van landelijke cotswolds inn’s, aan de rivieroevers gelegen taveernes tot aan traditionele pubs in de steden en in East End in Londen.
 
In het 256 pagina’s tellende boek Pubs of the River Thames van Mark Turner maak je in tien hoofdstukken een wandeling langs de oevers van the Thames en waan je je terug in de tijd. Je maakt kennis met unieke pubs waarvan de oorsprong vaak vele honderden jaren terug ligt. Aan het begin van elk hoofdstuk begint met een korte beschrijving van de streek en geeft een kaartje aan waar de pubs te vinden zijn. Doorspekt met foto’s beschrijft Turner de geschiedenis van de pubs, haar bewoners en hun eigenaardigheden. Verder word je geïnformeerd over openingstijden en de faciliteiten die de pubs te bieden heeft.
 
Veel van de pubs dragen namen als Red Lion Inn of The red Lion, The George, The Swan, The Plough, Kings Arms of The Bull Inn. Een van de opmerkelijkste delen van de wandelroute is die tussen Henley-on-Thames naar Windsor, één van de residenties van de koninklijke familie. Henley is de bakermat van de roeisport in Engeland en de plaats waar de belangrijkste regatta van het land wordt geroeid. Medmenham is de plaats waar sinds 1779 in Brakspear’s Brewery diverse speciale biersoorten van de band lopen. Niet zo verwonderlijk dat juist deze plaats een grote concentratie pubs kent.
 
Een van de opmerkelijkste pubs in die plaats is Dog & Bager. Zodra je deze uit de middeleeuwen daterende pub binnenkomt, is het net of je een stapje terugmaakt in de tijd. Het was in deze pub waar Nell Gwynne, een actrice, haar minnaar, Charles II trof voor een romantisch samenzijn. Het was ook de plaats waar Sir Francis Dashwood de Hellfire Club oprichtte vanwaar hij en zijn ridders van St. Francis of Wycombe ten strijde trokken tegen de christenen. Deze feiten zijn slechts enkele voorbeelden van voorvallen welke de afgelopen eeuwen in de pubs hebben plaatsgevonden.
 
In veel gevallen zijn de pubs in originele staat. Andere zijn op deskundige wijze gerestaureerd. Een ding hebben alle pubs gemeen: overal hangt een bijzondere sfeer, krijg je een goed glas bier getapt en een uitstekende publunch voorgeschoteld.
 
Het boek, Pubs of the River Thames, is voor iedereen die van plan is de route langs the Thames te wandelen en prettige reisgenoot. Het boek is een uitgave van Uitgeverij Nilsson en Lamm uit Weesp. ISBN: 1-85375-349-1
[Terug]

Schotland ontdekken? Begin in Edinburgh

Schotland, het noordelijke deel van het Verenigd Koninkrijk, heeft door de jaren heen aangetoond een heel bijzonder en eigen karakter te hebben. Schotland heeft zelfs een zelfstandig parlement.
 
De ruim tien miljoen toeristen die per jaar naar dit schitterende land komen, merken het aparte van Schotland vooral in de ontmoeting met de eigen, Keltische cultuur, waar ondermeer de taal (Gaelic) een fraai voorbeeld van vormt. Om nu Schotland zo maar lukraak binnen te vallen, lijkt niet zo verstandig. Begin daarom eens bij de sfeervolle hoofdstad Edinburgh. We zijn ervan overtuigd dat, na dit bezoek, uw honger naar nog veel meer Schotland alleen maar zal toenemen. Want Old Reekie of Old Smoky heeft inderdaad heel veel te bieden. Waarom Old Reekie, of Old Smoky? Dat zijn de vroegere bijnamen van Edinburgh, een bijnaam vanwege het grote aantal schoorstenen op de huizen.
 
De stad is schitterend gelegen aan de Firth of Forth en heeft nu ongeveer 485 duizend inwoners. De plaats heeft een keur aan musea, toeristische attracties, theaters, eet- en drinkgelegenheden, nachtclubs, veel fraaie winkels en volop sportmogelijkheden (golf!). Verder is er het Edinburgh Castle en het beroemde Murrayfield Stadium dat beroemd is om de vijf landen cup rugby.
Het centrum van de stad, dat niet eens zo groot is, wordt gemakshalve verdeeld in de middeleeuwse Old Town en de New Town uit de achttiende eeuw. De scheiding wordt zo ongeveer gevormd door de beroemde Princess Street, waarover later meer.
Het zal u waarschijnlijk wel bekend zijn dat de stad op zeven heuvels is gelegen. Tel daarbij op haar cultuurrijkdom en dan is de bijnaam ‘Athene van het noorden’ ook weer verklaard.
 
De oude stad
Het oude stadsdeel wordt gedomineerd door Edinburgh Castle en de Royal Mile. De zestiende-eeuwse huizen liggen vaak aan hele smalle straatjes, waar u talrijke pubs kunt vinden en veel aparte winkeltjes. We beginnen enthousiast aan de oude stad bij één van de publiekstrekkers, Edinburgh Castle.
Vanaf een 140 meter hoge basaltrots domineert het kasteel de stad. Vanaf de vijfde eeuw stond op de rots een fort. In de elfde eeuw, na talloze uitbreidingen, werd het fort koninklijk toen Malcolm III en Margaret zich er vestigden. De St.Margaret’s Chapel is nu het oudste gebouw in Edinburgh. Aan het begin van de zeventiende eeuw werd het Castle steeds meer een legerbasis.
Per jaar komen er meer dan een miljoen bezoekers, die niet alleen de St.Margaret’s Chapel bezichtigen, maar ook de Schotse kroonjuwelen, het nationale oorlogsmonument en de sinds 1996 teruggekeerde Stone of Scone (kroonplaats van de Schotse koningen sinds 850). De beroemde Edinburgh taptoe wordt elk jaar in augustus,op het grote plein gehouden.
 
Royal Mile
Even uitblazen van het kasteel en dan de schreden richting Royal Mile. Deze 'straat' loopt van Edinburgh Castle helemaal tot aan het Palace of Holyrood House, de officiële residentie van koningin Elizabeth, althans wanneer ze Schotland met een bezoek vereert. De Royal Mile heet bij het begin Castle Hill en gaat vervolgens over in Lawn Market, High Street, Canongate en Abbey Street. Alleen al voor de Royal Mile zou u een dag kunnen uittrekken, zoveel is er te zien. We noemen enkele hoogtepunten uit de vele en historische bezienswaardigheden:
 
Scotch Whisky Heritage Centre: na een bezoek aan dit pand weet u alles van Schotlands nationale drank. Proeven en kopen gaat in een moeite door. Denk echter niet dat whisky in Edinburgh zoveel goedkoper is dan bij ons (zie onder meer de koers van het pond…) Nou ja, als u niet koopt, dan proeft u toch alleen?
De Outlook Tower en Camera Obscura geven niet alleen een mooi uitzicht over de stad en de Firth of Forth, maar vertellen u ook over de geschiedenis van Edinburgh. Dit kan dagelijks vanaf 10.00 uur.
Lady Stairs House is een bekend literair museum, schitterend ingericht en gespecialiseerd in alles wat te maken heeft met nationale schrijvers als Robert Burns, Robert Louis Stevenson en natuurlijk Sir Walter Scott.
St.Giles Cathedral werd gebouwd rond 1120. In deze kerk vindt u het grafmonument voor de Hertog van Montrose, geëxecuteerd door ene Oliver Cromwell. De zuilen zijn bedekt met de vlaggen van Schotse regimenten. De Thistle Chapel, toegevoegd in 1911, is de moeite van het bezichtigen meer dan waard. Hier bevindt zich het standbeeld van hervormer John Knox. Het hooggerechtshof heeft haar domicilie in de Parliament Hall. We bevinden ons nu ter hoogte van High Street en wandelen rustig verder naar de Tron Kirk (1737). De Tron was een openbare weegschaal die hier vele jaren haar plaatsje had. De stenen spits is van 1829, daarvoor had de kerk een spits van hout. Een heel aardig speelgoedmuseum is het Museum of Childhood.
 
Op de plaats van één van de vroegere zes stadspoorten van Edinburgh, de Netherbow Port, bevindt zich nu het Netherbow Arts Centre. Het heeft een klein theater, een restaurant en diverse kunstgaleries.
Aan de Canongate, want daar lopen we nu, vinden we Canongate Tolbooth, vroeger een stadhuis, rechtbank en gevangenis, tegenwoordig een museum over leven en werken van de 'gewone man' vanaf eind 1700.
Een markant voorbeeld van Schotse architectuur uit de zeventiende eeuw is Whitehorse Close, vroeger vertrekpunt van de postkoetsen naar onder meer Londen. Camera bij de hand houden!
Huntly House dateert uit 1570. Het is een aardig museum over de geschiedenis van de stad. Ook is er mooi glas- en zilverwerk te zien. En dan zijn we bij het eind van de Royal Mile, bij het Palace of Holyrood House, de officiële residentie. Onder andere Queen Mary heeft hier zes jaar gewoond. Zeer bekend is de schilderijengalerij met meer dan honderd portretten van Schotse vorsten. Naast het paleis is de ruïne van Holyrood Abbey en erachter ligt Holyrood Park, een park met heuvels, kloven, meren en sportvelden. Het hoogste punt is Arthur’s Seat en ligt op 250 meter. Het pittige klimmetje waard, want het uitzicht is schitterend.
 
Princes Street, de scheiding tussen Old en New Town, staat bekend als een van Europa's mooiste straten. Het is eigenlijk een brede boulevard met aan de ene kant fraaie plantsoenen en aan de andere kant een keur aan beroemde winkels als Burberry’s, veel hotels en goede restaurants.
De centrale straat in New Town is George Street. Een expositie over New Town is te zien in het New Town Conservation Centre (13a Dundas Street). Charlotte Square is een van de mooiste pleinen van Edinburgh.
 
Overige bezienswaardigheden
In Chambers Street is het Royal Museum of Scotland, met de National Portrait Gallery. De Royal Bank of Scotland, een heel mooi gebouw, vindt u aan St.Andrew Square, met de dertig meter hoge Griekse zuil.
Een echt historisch stukje Edinburgh is Grassmarket, een eeuwenoude marktplaats. En hier mag u lekker even bijkomen, want u vindt hier een mooie collectie oude pubs en inns. De Royal Botanical Garden met zijn rododendrons is ook zeer de moeite waard (in centrum-noord, Inverleith Road), evenals de beroemde Edinburgh Zoo (Corstorphine Road, iets ten westen van de stad) met zijn dagelijkse Penguin parade.
 
Buiten de stad
De oude havenplaats Leith is als woonplaats voor de Edinburghers zeer gewild (dus heel duur). Fraai gerestaureerde appartementen zetten de toon, evenals de vele pubs en (vis)restaurants. Echt aan te bevelen. Het kustplaatsje Cramond mag u eigenlijk ook niet missen, evenals Swanston en Dean Village.
Ziet u nu dat Edinburgh (en omgeving) beslist een paar dagen waard is? Want we zijn er nog niet: Edinburgh staat bekend als een plaats waar het woord vervelen een heel vage klank heeft. Wie kent er niet het beroemde Edinburgh Festival in augustus met zijn vele, mooie concerten?
Het Edinburgh Tourist Centre kan u alle informatie geven. U kunt het vinden boven op Waverley Market, een shopping mall van drie verdiepingen, dat weer gedeeltelijk boven het Central Station ligt.
 
Andere jaarlijks terugkerende evenementen zijn onder meer de Royal Highland Show (juni), de befaamde Highland Games (juli en augustus), het bekende Jazz and Blues Festival (augustus), het Film Festival (augustus), het Fringe Festival (augustus), de beroemde Military Tattoo (augustus) en om het jaar het Book Festival (augustus).
Bent u nu wel wat moe van alle evenementen en bezoeken? Niet alleen Rose Street is bekend (berucht?) om zijn pubs, zeker niet, door heel Edinburgh zijn verrassende pubs voor lekker eten en drinken!
 
Golf;  in en rond Edinburg liggen maar liefst zo'n veertig banen. Bijvoorbeeld:
Braid Hills, Braid Hills Rd. Telefoon 4476666.
Craigmillar Park, 1 Observatory Rd. Telefoon 6672837.
Carrick Knowe, Glendevon Park. Telefoon 3371096.
Silver Knowes, Parkway. Telefoon 3363843.
 
De stad Edinburgh heeft dus ongelooflijk veel te bieden, zowel voor de grote en de kleine beurs. Een stad met historie, cultuur, goed eten, drinken en slapen, een stad ook die de basis kan zijn voor prima uitstapjes en sportieve genoegens. En bent u eenmaal terug van uw eerste Schotse stappen, welnu, wij zijn er van overtuigd dat u heel snel teruggaat! 
[Terug]

Virginia Woolf en Monk’s House

Verscholen tussen het groen en bloemen, in het pittoreske Rodmell, ligt Monk’s House. Het huisje trok in 1919 de aandacht van Virginia Woolf die er onmiddellijk dol op was. Monk’s House was een rustpunt in haar leven, ver weg van het drukke Londen. Hier kon zij zich terugtrekken en schrijven. Daarnaast ontving zij hier haar vrienden van de Bloomsbury Group. Zij heeft er tot haar dood in 1969 gewoond. Het huis wordt nu beheerd door de National Trust.

Tegenwoordig trekt Monk’s House bezoekers “all over the world”. Wanneer je binnenstapt in het kleine huisje, stap je binnen in de wereld van Virginia Woolf. Het huis bevindt zich nog in dezelfde staat en het lijkt alsof het nog steeds bewoond wordt. Er hangen veel schilderijen van de Bloomsbury Group en je krijgt er een goed beeld van het leven dat zij er met haar man Leonard heeft geleid.

Achter het huis ligt de prachtige goed onderhouden tuin. Virginia en Leonard waren dol tuinieren maar het was vooral Leonard die de tuin haar huidige vorm heeft gegeven naar eigen filosofie. Het verhaal “The Orchard” dat Virginia schreef is vooral door deze tuin geïnspireerd. Behalve een bloementuin verbouwden de Woolfs ook hun eigen groenten. De groentetuin was vermaard. In WO II, was het deze tuin die voor een groot deel het dorp van groenten voorzag. De groentetuin wordt vandaag de dag nog steeds in kleinere vorm geëxploiteerd door bewoners van Rodmell. 
Achter in de tuin, in de boomgaard, staat het tuinhuis waar Virginia haar romans schreef. Vanuit het terras had men er zicht op de tennisbaan. Interessant zijn de foto’s die er hangen van de Woolfs en hun vrienden die zij op Monk’s House ontvingen. Bekende namen zijn o.a. de beroemde econoom Keynes en Vanessa en Clive Bell van de Bloombury Groep.

Info: Monk’s House, Rodmell
Open april t/m oktober van 14-17.30 uur. Toegang: £ 2,90.
Parkeren gratis, toegang smalle straat. Campers en Caravans kunnen beter elders een parkeerplaats zoeken.
[Terug]

Snape Maltings: ‘Winkelen en wonen in voormalige malerij’

Een van Suffolks belangrijkste attracties is Snape Maltings in Saxmundham, een voormalige malerij van gerst voor de brouwerijen, uit de eerste helft van de 19e eeuw. Het historische complex is nu verbouwd tot een schitterende verzameling van winkeltjes en galerieën, gelegen aan de Snape Quay. De grondstoffen voor de malerij werden destijds aangevoerd via de River Alde en verscheept in het kleine haventje.
Het winkelaanbod in Snape Maltings is erg gevarieerd. House & Garden biedt een groot assortiment aan meubelen, keukenartikelen en delicatessen. Verder is er Snape Craft Shop, Period Home Centre, Books & cards, Countryware, Snape Antiques and Collectors and Little Rascals.
In The Gallery is een collectie schilderijen van kunstenaars uit East Anglia bijeengebracht. In de zomermaanden zijn er de Pond Gallery exposities die zijn samengesteld uit werken van individuele kunstenaars en van groepen. Om tijdens het shoppen ook van een rustig moment te kunnen genieten is het mogelijk in The Granary Tea Shop een kop thee te drinken of een lunch te gebruiken.

The Plough & Sail is een traditioneel Engels ingerichte pub die niet alleen heel populair is bij liefhebbers van muziek, maar ook van bij de bezoekers van Snape Maltings. De authentieke inrichting van de bar en het restaurant zijn mede debet aan deze populariteit. Op het menu staan een reeks uitstekende streekgerechten waarin uitsluitend producten uit de regio worden verwerkt. De gerechten variëren van een sandwich en soep tot aan paté’s, vleesgerechten en verse vis, aangevoerd door de lokale vissers. In The Snape malting Concerthall worden het hele jaar door concerten, opera’s en musicals gegeven. Elk jaar wordt er het Aldeburgh Festival gehouden.


Op een deel van het complex van Snape Maltings staan vakantiewoningen, The Holiday Cottages.
Drie cottages en een appartement, voorzien van alle moderne comfort zijn sfeervol ingericht. Hierbij is wederom niet voorbij gegaan aan de sfeer uit de 19e eeuw. Zowel de cottages als het appartement zijn geschikt voor ‘self-catering’. Rondom de binnenplaats, waar ook een deel van de shops, het restaurant en de pub aan grenzen vertrok vroeger de trein naar Ipswich. De Clock Tower herinnert nog aan die tijd. De Clock Tower, Garett Cottage en Kiln Cottage zijn geschikt voor zes personen terwijl The Smuggelers Cattage voor twee personen ingericht is. Vanuit de cottages en het appartement heeft men een schitterend uitzicht over Snape Malting, de tuinen en de rivier de Alde. Vakantiegangers kunnen het hele jaar door reserveren. Meer informatie is te vinden op www.snapemaltings.co.uk
[Terug]

York: 2000 jaar geschiedenis vanaf het water gezien

Met een signaal op de scheepshoorn geeft de captain van The River Duches te kennen dat de trossen worden losgegooid. We zijn aan boord gegaan om vanaf de rivier Ouse 2000 jaar terug in de tijd te gaan. Terwijl de River Duches langzaam stroom afwaarts vaart, vertelt de captain over de plaatsen waar door de eeuwen heen de geschiedenis van York zich heeft afgespeeld.

Tussen de Lendal Bridge en de Scarborough Bridge heeft in de 4e eeuw een Roman Multangular Tower gestaan. Een aantal eeuwen later, de 12e eeuw om precies te zijn, stond iets verder landinwaarts de St. Mary’s Church. Hiervan zijn nu nog de ruines te zien. Als we tussen de Ouse Bridge en de Skeldergate Bridge varen, doemen de torens van Cliffords Tower op. Dit bouwwerk uit de 13e eeuw staat op een flinke heuvel waardoor het in die tijd als een onneembaar bolwerk te boek stond. Nu is de heuvel in het voorjaar geel gekleurd van de duizenden narcissen die dan in bloei staan. Het belangrijkst bouwwerk dat vanaf het water goed te zien is, werd gebouwd tussen 1220 en 1472. We kijken naar de York Minster. Het volgende historische bouwwerk waar de captain ons op wijst is de Guildhall uit de 15e eeuw. Na weer een stukje gevaren te hebben horen we dat in de St. Peter’s School anno 675, een bekende inwoner van York, Guy Fawkes, zijn opleiding heeft genoten.

Achtereenvolgens zien we de Bishops Thorpe Palace, en varen we onder de Stone Built Ouse Bridge uit 1820 en de Cast Iron Bridge uit 1863 door. Op de plaats waar al in de 18e eeuw schepen werden gerepareerd, ligt nu één van de schepen van Yorkboats. Onze captain vertelt dat de werf nog steeds in gebruik is. Op de splitsing van de twee rivieren die door York stromen werden in de middeleeuwen heksen in het water gegooid om te kijken of ze bleven drijven als bewijs van het heks zijn. Verdronken ze dan waren ze onschuldig. We varen langs St. Georges Field. Een klein stukje verder, in The Castle, eens een gevangenis en nu een museum, bracht Dick Turpin zijn laatste nacht door voordat hij werd opgehangen. Het kasteel dateert uit de 18e eeuw. Op de terugweg naar de plaats waar we het schip gaan verlaten varen we nog langs het Bonding Warehouse uit 1875, Terry’s Chocolate Factory uit 1930, het National Railway Museum uit 1975, de River Side Penthouses uit 1980, het Moathouse Hotel en het City Screen Cinema, een enorm gebouw dat in 2000 in gebruik werd genomen. Bij The Boatyard en Buildings gaan we van boord en nemen we afscheid van de bemanning. In ruim anderhalf uur hebben we een reis door de tijd gemaakt en een impressie gekregen wat er zich door de jaren heen in York heeft afgespeeld. Informatie over de Rivercruises is te vinden op www.yorkboat.co.uk
[Terug]

 


 

East of England

Hastings-St.Clements Cave
Long Melford
Pubs of The River Thames
Suffolk; Snape Maltings
Suffolk; Bury St. Edmunds

East Midlands

South West England

Engelse Riviera
Start Point Lighthouse
Brixham - Vigilance
East Sussex
Rodmell, Monk’s House
Dorset - New Forest
Veel wandelplezier in Dorset en New Forest

South East England

Schotland

Schotland ontdekken? Begin in Edinburgh

Yorkshire

York: 2000 jaar geschiedenis vanaf het water gezien
Puzzeltocht door de historische schatkamer van Engeland
Historic Pontefract